Description
Theme 2026: ‘Give Peace a Chance’
In a time when narratives of war, crisis, and polarization seem increasingly present in Dutch society; in- and out-group thinking and societal tensions seem to be growing, and we hear young people discuss whether they would join military service when “duty calls”, we ask: What would happen if we bring peace to the forefront – not as an abstract ideal or distant foreign policy objective, but as a practical, domestic goal?
This year’s conference is grounded in three reflections. First, metaphors of war and security have permeated the stories we rely on to make sense of problems – from climate change to pandemics, poverty, migration, and social unrest – directly impacting both how we frame them and how we respond to them. As war has become the accepted language for organizing attention, it pushes talking, thinking, and acting on peace to the margins of attention. Second, liberal international peacebuilding efforts continue to face limits and resistance. At the same time, all around the world conflict resolution practitioners and peacebuilders are working hard to foster peace from the bottom up. Increasingly, peacebuilders who return to the Netherlands have pointed out similarities between the societies they’ve worked in and our own and started to think about peacebuilding at home. Finally, there are signs that this move to peace may already be underway in many corners of society, even if we don’t recognize these efforts as such.
A goal for policy and practice at home
We want to put these reflections to the test by invoking peace as a goal for policy and practice at home. We hope to explore how practical initiatives in our society draw on and contribute to peace at home. We want to search for the practical guidance they provide for what it would mean to pursue peace. We pose the question: ‘What do we see when we give peace a chance as a working goal in public life?’ Rather than contrast peace with war, we hope to explore the variety of ways in which we can, and do, practice peace in everyday life and how these efforts strengthen the foundation for a peaceful and democratic society.
This search is not guided by an image of peace as a state of harmony, but by the recognition that in a diverse society, peace is not about erasing differences or enforcing consensus. It is about cultivating the capacity to disagree while maintaining conversation and connection with one another – constructively, creatively, and non-violently. We suggest that democratic peace is less likely to develop out of the exercise of cool reason than from the “heat” of conflict and the practical efforts to address conflict. It is here – in the heat – that we can best imagine coexistence as we work to engage the differences that divide us.
Central questions
You can now buy your ticket to the 8th State of Conflict conference, where we will explore how we as practitioners, academics, policymakers, and civil society actors can practice peace at home in tangible and sustainable ways. The detailed program (available in early November) will address key questions such as:
- How can we make sense of the shifting balance between violence and peace in Dutch society and institutions?
- What is the place for disruption and divisiveness in pursuing peace and how do we work with that?
- What happens when peace becomes more fragile, and what actions contribute to consolidating peace?
- Where do we see peace emerging as a working idea in social and political practices in the Netherlands?
- What does peace look like when it is pursued at this practical level?
- What can we learn from an exchange with practitioners who have worked to build peace and resolve conflicts in foreign settings?
- How do institutions shape the efforts of individuals and groups to take steps that contribute to peace?
- How can innovative ways of organizing democracy contribute to non-violent efforts to address conflicts and deliberate about contentious problems?
- How can conflict resolution practitioners, public officials, and academics help to strengthen peace in our society? What tactics do we already use, and how can we develop them?
Programme:
The full programme will be announced in November. The first four (out of ten) workshops are presented below:
Puzzling peace, together: dealing with the multiplicity of peace (English)
The meaning of peace depends on who, when and how you ask about it. Although there are some common patterns in which dimensions people identify as essential for peace, interaction between different perspectives and practices of peace may cause friction and conflict. Some views of peace may even be violent, ‘dirty’, or exclusionary towards others. In addition, implementing ideas of what peace entails can be seen as a question of power; who gets what, when, and how? And, who determines what peace is?
In this session, we will together explore what happens if we lay out different puzzles of peace. The session shares results from cross-national research about how people think about peace and offers vocabulary to discuss the multifaceted nature of peace existing in our practices. Most importantly, we will work with creative and participatory methods, visualizing different meanings of peace together in the room. Think: living sculptures and giant puzzles. Moreover, we will discuss how perspectives of peace in our own professional practice may collide or merge with those from other practices.
Facilitated by Dagmar Punter (PhD candidate Tilburg University).
Handelingsperspectief voor vredesopbouw in Nederland (Dutch)
Mensen met een Missie is een Nederlandse vredesorganisatie die wereldwijd werkt aan het veranderen van overtuigingen die leiden tot discriminatie, uitsluiting en geweld. Sinds 2021 zetten ze hun internationale ervaring ook in Nederland in, omdat ze zorgwekkende parallellen zagen tussen lokale spanningen en dynamieken uit conflictgebieden. Met een manifest tegen polarisatie en een programma in Utrecht bouwen ze sindsdien aan vrede in eigen land. In deze sessie worden lessen en inzichten gedeeld uit het vertalen van vredeswerk naar de Nederlandse context. Wat werkt hier goed? Wat blijkt juist lastiger dan elders? En welke vragen roept het op als je vredeswerk probeert te organiseren in Nederland? Samen met de deelnemers wordt hierover in gesprek gegaan.
Vredeswetenschapper Gijsbert van Iterson Scholten (UvA) reflecteert op hun bevindingen. Na zijn jaren bij vredesorganisatie Pax, bestudeert hij sinds 2013 internationale vredesopbouw, vanuit de vraag wat voor vrede dit nu eigenlijk bouwt. Zijn meest recente werk richt zich op de ontwikkeling van een vijf-dimensionaal conceptueel model van positieve vrede als een ‘werkbaar’ begrip. Met behulp van dit model analyseert hij het werk van Mensen met en Missie en wat dit ons vertelt over zowel de haalbaarheid als de toegevoegde waarde van vredesopbouw, of het herformuleren van ons werk als vredesopbouw, in Nederland.
Facilitated by Gijsbert van Iterson Scholten (University of Amsterdam) en Rick van der Woud (Mensen met een Missie).
No justice, no peace? Verbeelding van rechtvaardige vrede in de diverse klimaatbeweging (Dutch)
Een veelgehoorde slogan bij demonstraties is “no justice, no peace”. De slogan vat het breed gedeelde idee dat vrede meer behelst dan de afwezigheid van conflict. Om te kunnen spreken van rechtvaardige vrede moeten grieven over onrechtvaardigheid en vormen van ongelijkheid geadresseerd worden inclusief verantwoording. Maar als het gaat over sociale bewegingen die zich mobiliseren rondom complexe, mondiale kwesties is het de vraag hoe leden van die beweging tot gedeelde ideeën voor de toekomst komen. Hoe vinden zij een gezamenlijke betekenis van vrede en rechtvaardigheid die rechtdoet aan de diversiteit binnen de beweging?
Binnen de superdiverse “klimaatbeweging”, die varieert van Extinction Rebellion en Milieudefensie, tot inheemse activisten en de tieners van Fridays for Future, bestaat een breed palet van ideeën over hoe een rechtvaardige, vreedzame toekomst eruitziet. Gezien de urgentie van de ontwrichtende klimaatcrisis, ligt de nadruk vooral op het nu en de nabije toekomst. De term “klimaatrechtvaardigheid” is alomtegenwoordig, maar hoe ziet dat er eigenlijk uit? Hoe kan je als superdiverse sociale beweging een toekomst verbeelden waarin je vredig samenleeft en vasthoudt aan rechtvaardigheid? En hoe koppel je deze aan je huidige activisme? Samen met activisten en facilitators gaan we in gesprek over doelen en middelen, over verbeelding en praktijk.
Facilitated by Jan Jelles Rupert and Martijn Dekker (University of Amsterdam).
Als internationaal conflict Amsterdam op de proef stelt: Glocal conflict en het Draaiboek Vrede (Dutch)
Steeds vaker landen internationale spanningen en conflicten op de Amsterdamse straten. Conflicten die ergens anders hun oorsprong hebben stellen de vrede en sociale stabiliteit lokaal op de proef en beïnvloeden zelfs sociale dynamieken. Zulk glocal conflict vraagt om een reactie van de gemeente Amsterdam. Hiervoor hebben ambtenaren beleid ontwikkeld dat is gevat in het zogenaamde “Draaiboek Vrede”. Via Draaiboek Vrede worden signalen van onrust uit de stad opgehaald en worden interventies ingezet om te de-escaleren. Hiertoe werken tal van mensen samen, veelal in de haarvaten van de stad, van gemeente en politie tot jongerenwerkers en buurtouders. Zo is het Draaiboek Vrede ingezet na de Maccabi rellen, bij de avondklokrellen, maar ook bij de aardbeving in Turkije.
Hoe werken ambtenaren aan verbinding wanneer glocal conflict zorgt voor maatschappelijke spanningen op lokaal niveau? Wat doen ze als het rustig is? Hoe schaal je op als conflict dreigt en wat doe je als het in geweld uitmondt? Hoe verhoudt het strategische beleidsniveau zich tot de uitvoering en andersom? Aan de hand van verschillende momenten waarop Draaiboek Vrede is ingezet gaan Marco Meesters, plv afdelingshoofd Crisis- en Incidentbeheersing bij de directie Openbare Orde en Veiligheid van de gemeente Amsterdam, en Abdellah Belhaj, projectleider Sociale Veiligheid bij Stadsdeel Oost over deze vragen in gesprek met de deelnemers.
Nanke Verloo, onderzoeker en Universitair Hoofddocent Stedelijke Politiek en Planologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) reflecteert hierop vanuit haar onderzoek en publicaties over Glocal Urban conflict. Op basis van haar etnografisch perspectief belicht zij (de-)escalatie van Glocal Urban Conflict vanuit de perspectieven van verschillende betrokkenen en reflecteert op de veranderde uitdagingen in onze democratie.
Facilitated by Marco Meesters (Gemeente Amsterdam), Abdellah Belhaj (Gemeente Amsterdam) and Nanke Verloo (Universiteit van Amsterdam)
